Rozdział 1

***

Wróciłam po kolejnym nudnym dniu w szkole do domu, rzuciłam torbę w kąt i poszłam się odświeżyć, przebrałam się w to, wyszłam z domu i udałam się w stronę stadionu, gdzie miałam spotkać się z ojcem.

Po 20 minutach doszłam na miejsce, bez problemu weszłam do środka.

Na murawie ćwiczyli piłkarze.

-Siema- krzyknęłam.

-Cześć mała- przybiegł do mnie Ramos i uścisnął.

-Ramos puść mnie, bo się uduszę- odparłam tracąc oddech.

-Dobra.

-Cześć Iker.

-Hej Alisa, co tam u ciebie?

-Nic ciekawego, kolejny nudny dzień w szkole.

-Kogo moje oczy widzą czy to nie piękna Alisa Mourincho- z daleka rozpoznam ten głos.

-Czego chcesz Ronaldo?- rzuciłam ostro.

-Czemu tak ostro, chciałem się przywitać.

-Ale ja jakoś nie, żegnaj Cristianko- odwróciłam się i ruszyłam w stronę ojca.

Usłyszałam śmiech piłkarz za mną.

-Co wy robicie? Nie obijać się! Do roboty!- usłyszałam krzyk taty, a piłkarze wrócili do dawnych ćwiczeń.

-Hej tato.

-Cześć, jak w szkole?

-Nudno.

-To już znam, coś nowego?- zapytał z uśmiechem.

-Nie.

-Po treningu jedziemy na obiad, muszę z tobą porozmawiać.

-Dobrze.

Po godzinie siedzieliśmy już w restauracji.

-To o czym chciałeś ze mną porozmawiać?

-Zbliżają się twoje urodziny, więc chciałbym dać Ci prezent trochę szybciej.

-Dzięki.

-Jedziemy do domu, tam już na ciebie czeka.

-Dobrze- odparłam z uśmiechem.

Po 20 minutach byliśmy już w domu.

-Oto twój prezent- powiedział, gdy wchodziliśmy do garażu.

Moim oczom ukazał się piękny kabriolet.

-Dziękuje tato- zaczęłam skakać z radości.

-Nie ma za co.

***

Resztę wieczoru spędziłam z tatą na oglądaniu filmów, tak jak za dawnych lat.

***

Rano wstałam i przebrałam się w to.

Zeszłam na dół, gdzie siedział już tata.

-Hej.

-Cześć, jak się spało?

-Dobrze. Tato chciałabym Ci coś powiedzieć.

-Co się stało?

-Nic, tylko w poniedziałek jedziemy ze szkoły na dwudniową wycieczkę.

-To fajnie a gdzie?

-Do Barcelony- powiedziałam ciszej.

-Gdzie?! Nigdzie nie jedziesz!- krzyknął zły.

-Tato przestań, jestem dorosła i nie muszę się ciebie słuchać, a to tylko 2 dni.

-No dobrze, masz racje a macie w planie zwiedzanie stadionu?

-Nie, ale nie rozumiem, o co Ci chodzi, przecież to tylko stadion!

-Ale to jest stadion Barcelony!

-No i co z tego to tak samo dobra drużyna jak Real i powinieneś to wiedzieć, a nie na każdym kroku ją obrażać!

-Przestań, nie będziemy się kłócić o takie sprawy.

Co będziesz dzisiaj robić?

-Nie wiem, pewnie jak co sobotę pójdę z Patricią na zakupy.

-Dobrze.

-To ja idę, pa.

***

Po 20 minutach dochodziłam do galerii gdzie miałam się spotkać z Patricią.

-Hej.

-Cześć i co udało się?- zapytała zaciekawiona.

-Tak jadę do Barcelony!

-To super, jak przekonałaś tatę?

-Nie było łatwo, ale się udało.

-I co puścił Cię tak po prostu?- zapytała zdziwiona.

-No.

-To super. Jak zareagował na wieść, że idziemy na stadion.

-Nie mówiłam mu, po co? Jestem dorosła i mogę robić co chcę.

-Dobra chodźmy na zakupy.

***

Po prawie 2 godzinach zakupowego szaleństwa poszłyśmy odpocząć do kawiarni.

Posiedziałyśmy chwilę.

-Dobra to ja będę się zbierać, trzymaj się Pati.

-Ok papa, widzimy się w poniedziałek.

***

Reszta dnia tak samo, jak niedziela przeleciała mi szybko.

W poniedziałek rano biegałam po całym domu, wreszcie o 8 mogłam odetchnąć.

Przed szkołą spotkałam Patricię.

Całą klasą ruszyliśmy w trasę.

Żegnaj Madrycie, witaj Barcelono. To będą niezapomniane 2 dni!

***

No i mamy 1 rozdział czekam na wasze opinie :) 
Przepraszam, że w takim świetle pokazuje Cristiano, ale później będzie inaczej, nie lubię go, ale szanuje :)