Rozdział 5

***

Obudziłam się w fatalnym stanie, powoli otworzyłam oczy i podniosłam się do pozycji siedzącej.

Rozejrzałam się po pokoju i zaniemówiłam.

Gdzie jestem?

Nie pamiętam za wiele ze wczoraj a tym bardziej tego, jak znalazłam się tutaj.

Usłyszałam ciche chrapanie, odwróciłam się i zobaczyłam mężczyznę śpiącego po drugiej stronie łóżka, teraz to kompletnie nic nie rozumiałam.

Po cichu wstałam i ruszyłam do łazienki.

Po doprowadzeniu siebie do porządku, wróciłam do pokoju.

Dopiero teraz poznałam twarz mężczyzny, to był Alexis!

Zauważyłam, że zaczyna się budzić.

-Dzień dobry- powiedział zaspanym głosem.

-Cześć, możesz mi to wytłumaczyć?

-Ale co?
-Jak to co?! Jak ja się tu znalazłam?- krzyknęłam.

-Spokojnie, zaraz wszystko Ci wytłumaczę.

-Dobrze.

-To ile pamiętasz ze wczoraj?

-Pamiętam, że tańczyliśmy razem, a potem już nic.

Uśmiechnęłam się na samą myśl o wczorajszym tańcu.

-Ok, no to tak, tańczyliśmy ze sobą, potem poszliśmy do stolika po paru drinkach ledwo trzymałaś się na nogach, więc zaproponowałem, że wezmę Cię do hotelu i rano odwiozę.

-A co z Sarą?

Dopiero teraz przypomniałam sobie o przyjaciółce.

-Spokojnie, mój przyjaciel ją znał, więc odwiózł do domu.

Kamień spadł mi z serca Iker zabiłby mnie jak by coś jej się stało, on kocha ją nad życie.

-Dobrze możesz zawieźć mnie do Sary?

-Jasne, tylko się ubiorę.

Po dwudziestu minutach byliśmy już w samochodzie, całą drogę przebyliśmy bez rozmów, dla mnie to dobrze, nie wiem, o czym miałabym z nim rozmawiać.

Zaparkował pod domem, już miałam wychodzić, kiedy przypomniało mi się coś.

-Dziękuje za wszystko.

-Nie ma za co, zawsze do usług.

-Trzymaj się, a i jeszcze jedno ja nie jestem z Ronaldo.

Zanim zdążył coś powiedzieć, pobiegłam w stronę drzwi.

***

Po paru chwilach drzwi otworzył mi Iker.

-Cześć jest Sara?

-Tak, wejdź. Jak impreza?

-Nie przypominaj mi, właśnie o tym muszę z nią pogadać.

-Mam się bać?

-Ty nie, ale ona powinna.

Po paru minutach do salonu weszła Sara.

-O cześć.

-Ja Cię zabije!- krzyknęłam zła.

-Co się stało?

-Jak to co?! Ostatni raz z tobą wychodzę, przez ciebie wylądowałam w łóżku z Alexisem!

-Uuuu no to było warto- odparła zadowolona.

-Przestań.

-Proszę Cię, to nie moja wina, że trochę za dużo wypiłyśmy.

-Taa.

-A no właśnie jak to się stało, że o 3 w nocy przyprowadził Cię tu Gerard i do tego ty ledwo trzymałaś się na nogach- do rozmowy wtrącił się Iker.

-Nie moja wina, że oni też byli wczoraj w klubie, a jak znalazłam się w domu to sama nie wiem.

-Ale ja wiem, Alexis mi powiedział, że jego przyjaciel Cię znał i odwiózł do domu.

-No to było wczoraj fajnie, kiedy to powtarzamy?- zapytała Sara a my z Ikerem popatrzyliśmy na nią wrogo.

-No co?

-Chodźcie tu- powiedziałam i ich przytuliłam, kocham ich ponad życie, są dla mnie jak rodzina.

-Dobra ja będę się zbierać, czeka na mnie rozmowa z tatą.

-Trzymaj się, jesteśmy z tobą.

***

Wyszłam i pieszo pokonałam drogę do domu.

Drzwi otworzył mi zdenerwowany tata.

-Alisa?! Gdzieś ty była całą noc?

-Na imprezie, a potem u Sary.

-Czemu nie dałaś mi znać, wiesz jak ja się martwiłem?

-Przepraszam telefon mi się rozładował- odparłam.

-Nie rób mi tego więcej.

-Dobrze.

-A jak było na imprezie?

-Ciekawie.

Pożegnałam się z tatą i poszłam do pokoju.

***

Rok szkolny zmierzał ku końcowi, ostatni rok studiów był bardzo ciężki, ale jakoś przeszłam przez niego, zaraz po wakacjach zaczynam szukać jakiejś pracy, może tata mi pomoże?

***

No i mamy nowy rozdział, mi osobiście się nie podoba, ale zostawiam do waszej oceny.

A i przepraszam, że tak szybko zmieniam daty, wiem, że jest za młoda na kończenie studiów, ale to jest na potrzeby opowiadania, które i tak jest fikcją, więc można trochę pozmieniać :) 

No dobra to ja się z wami żegnam papa :*