Rozdział 3

***

Po wycieczce wróciłam do domu, zmęczona dzisiejszym dniem położyłam się i od razu zasnęłam.

Śnił mi się właściciel chyba najpiękniejszych oczów na świecie...

***

Rano wstałam z wielkim uśmiechem na twarzy, wspominając wczorajszy dzień i noc.

Zeszłam na dół, gdzie siedział tata.

-Jak było na wycieczce?

-Fajne, widziałam dużo ciekawych miejsc.

-Cieszę się, zbieraj się do szkoły, bo się spóźnisz.

-Dobrze pa tato.

-Pa.

Dzień w szkole minął mi szybko, nawet bardzo szybko, nie wiem czym było to spowodowane, może moim dobrym samopoczuciem?

***

Od razu po szkole poszłam do Ikera i Sary.

-Hej mała opowiadaj, jak było na wycieczce?- powiedziała pani domu i podała mi herbatę.

-Świetnie, Barcelona jest piękna...

-Ale chyba nie lepsza niż Madryt?- tym razem odpowiedział Iker i poruszył zabawnie brwiami.

-Czy ja wiem..

-Dobra, ale opowiadaj jak było na stadionie poznałaś piłkarzy?

Opowiedziałam im wszystko, uwielbiałam spędzać z nimi czas, są wspaniali.

***

Wstałem i od razu chwyciłem się za głowę, rozejrzałem się po pokoju i zobaczyłem stertę porozrzucanych butelek po piwie, chyba przegięliśmy wczoraj z Danim.

Ostatnie co pamiętam to gra w fife, a potem nic.

Na resztkach sił doszedłem do kuchni i od razu rzuciłem się na butelkę wody.

Wziąłem prysznic i trochę się ogarnąłem, dopiero teraz zobaczyłem, która jest godzina.

-O cholera! Dani wstawaj!

-Nie drzyj się tak bo mi głowa pęka- odparł słabo.

-Wstawaj, za 15 minut musimy być na treningu.

Ten jak to usłyszał, w ekspresowym tempie ogarnął się i pojechaliśmy na trening.

Zdyszani wbiegliśmy na murawę.

-Sanchez, Alves gdzie wyście byli?! Pojutrze gramy mecz z Realem a wy się spóźniacie?!- krzyknął wściekły.

-Przepraszamy trenerze.

Ze spuszczonymi głowami ruszyliśmy w stronę piłkarzy.

***

Dwa dni minęły bardzo szybko, dzisiaj miał odbyć się uwielbiany przeze mnie mecz, a mianowicie Gran Derby.

Dzień zleciał szybko, o 19 pojechałam z tatą na stadion.

Przywitałam się z piłkarzami i usiadłam na ławkę rezerwowych.

Ubrana oczywiście w trenerską koszulkę Realu.

O 20.45 piłkarze zaczęli wychodzić z tunelu.

W tłumie odnalazłam jego, osobę, która ostatni śni mi się po nocach, Alexisa...

Mecz był bardzo zacięty, po 20 minutach Barcelona prowadziła 1-0 po golu młodziutkiego Tello.

Królewscy w skupieniu grali piłką, niby wszystko im wychodziło, ale nie umieli strzelić bramki, tata chodził przy linii boiska i krzyczał na piłkarzy.

W doliczonym czasie 1 połowy gola wyrównującego strzelił Ronaldo.

Piłkarze zeszli do szatni a ja pogrążyłam się w rozmyśleniach.

Nawet nie wiem, kiedy zaczęła się druga połowa, nie była jednak tak dynamiczna co pierwsza, oby dwie drużyny były zmęczone i to było widać.

Mecz zakończył się wynikiem 2-2, na listę strzelców wpisał się jeszcze Ozil i Alexis.

Parzyłam, jak kibica opuszczają stadion, po chwili została sama.

Posiedziałam chwile i ruszyłam do wyjścia.

Szłam wolnym krokiem, jak na złość wpadłam na kogoś.

Szybko jednak się podniosłam i popatrzyłam na winowajcę, oniemiałam, znowu zobaczyłam te oczy...

-To znowu ty?- zapytałam zdziwiona.

-Jak widać.

-Alisa tak?

Potrząsnęłam głową.

-Znowu na siebie wpadamy.

-Chyba los tak chciał.

Dopiero teraz popatrzył na moją koszulkę.

-Jak to jest możliwe, że taka piękna dziewczyna kibicuje Realowi?

-Taka praca.

-Pracujesz tu?- zapytał zdziwiony.

-Nie zupełnie.

Chciał coś jeszcze powiedzieć, ale z daleka dobiegł nas krzyk.

-O tu jesteś kochanie.

Poczułam jak czyjaś ręka spoczywa na moim ramieniu.

-To ja już będę się zbierał- powiedział speszony Alexis.

-Nie to nie tak.

Chciałam jeszcze coś powiedzieć, ale jego już nie było.

-Czemu to zrobiłeś?!

Popatrzyłam na niego morderczym wzrokiem i szybko zrzuciłam jego rękę.

-Hmm ciekawe co by powiedział twój tata jakby się dowiedział, że jego córka flirtuje z piłkarzem Barcy. Ja tylko ratowałem Ci życie.

-To więcej tego nie rób- wysyczałam i wściekła opuściłam stadion.

I co ja mam zrobić? Tak dobrze rozmawiało mi się z Alexem, ale on oczywiście musiał wszystko zepsuć, kochany Cristiano zawsze musi się do wszystkiego wpieprzać.

Muszę porozmawiać z Alexisem, nie wiem czemu chcę to zrobić, ale zależy mi na nim, muszę mu to wyjaśnić, jeszcze nie wiem jak ale zrobię to..

***

No i jest nowy, pisany na szybko, ale jest.

Ja jestem po 1 dniu w szkole, a już jestem zmęczona.

Rozdziały powinny pojawiać się co tydzień w weekend.

Zapraszam także na inne moje opowiadania.

moje-zycie-w-barcelonie.blogspot.com - o Leo Messim.

http://milosc-i-fcb.blogspot.com/ - o Davidze Villi i Jordim Albie.

To do nowego :)